Klein genoegen
En direct krijg ik tranen in mijn ogen Een vogel die uit mijn handen eet Motregen die zachtjes met z’n vingers mijn hoofd kietelt en me wekt
De afstand maakt het dichter De afstand maakt het mooier Alsof elke lengtearm verwijdering ons dichterbij brengt Alsof elke lengtearm onze adem
in en uit in en uit in en samen uit
Samensmelt
een zacht aanvaarden omarmt me, kust me, en rust me als een poema op een tak bij zonsondergang
© Nele Mennes – 2017
Con la luna por encima de mí yo mi tienen yo mi tienen firme
Respiro – me süs Respiro! Ya qu’el espacio es mío
Respiro – calmarlos Respiro! Porque yo estoy aquí para ti
Con la luna por encima de mí me abrazo me abrazo suave
Mira – me süs mira. Los coches son sólo cadáveres de hierro Mira – calmarlos mirame! Estoy realmente aquí para usted
Con la luna por encima de mí yo descanso descanso Me detengo en busca de respuestas, no hay no hay
Escucho, escucho el silencio, hay hay
Escucho el silencio, Hay Allí para mí
